Dit leuke interview in Het Nieuwsblad Magazine wil ik jullie niet onthouden. Het schetst een gezellige namiddag met koffie, koekjes en madammen die van babbelen houden, in ons atelier in Deerlijk.
Yanne, Mira en Lize Feryn ontwerpen handtas voor Xandres
Een jong gezin combineren met een eigen tassenlabel: zussen Yanne, Mira en Lize Feryn – die laatste kent u misschien als actrice – gaan er gewoon voor, en dat vergt lef. Die durf is ook Xandres niet ontgaan: het kledingmerk vroeg de zussen een tas te ontwerpen in hun ‘Inspiring Women’-reeks. Op zoek naar een clutch? Dan heeft u ‘m nu gevonden.
Tekst: Liesbet Aelvoet - Foto's: Marco Mertens
De tas van het jaar, wordt de clutch die de zussen Feryn voor Xandres maakten al genoemd. “Hoe leuk is dat!”, zeggen Yanne (28), Mira (27) en Lize (22) Feryn in hun atelier in Deerlijk waar ze alle tassen, ook de 25 Xandres-clutches, van begin tot eind zelf ontworpen en gemaakt hebben. En waar ze het managen van hun jonge gezinnen – Yanne hoogzwanger van haar derde kindje Lucie, dat drie dagen na dit interview geboren wordt, Mira’s derde kindje Bores (vijf maanden) kraaiend mee aan tafel – combineren met het najagen van hun creatieve droom. Het is meteen duidelijk waarom Xandres hen uitkoos voor een samenwerking als ‘Inspiring Women’ – het project waarbij het merk ‘powerful ladies’ uit sport, fashion, muziek en meer in de kijker zet of er een samenwerking mee opzet: zo waren er vorig jaar de juwelenset van Lore Van Keer en de plaid van Sabine Van Acker.
“Ik denk dat ik maar een dag of vijf niet naar ons atelier kom, als ik bevallen ben”, zegt Yanne. “Hier zijn mijn zussen, neefjes en nichtjes, hier heb ik hulp.” Lize: “Een vriend die hier de oprit kwam aanleggen, zei dat we er zo’n boog boven moesten zetten, met daarop:
Feryn-dorp. Gisteren bijvoorbeeld kwam ik terug van een draaidag in Luxemburg en papa was naar een vergadering. Geen probleem: ik bel gewoon bij de buren, er is altijd wel een gezellige zus die opendoet.”
Spontaan en warm, en vooral samen: in het Feryn-dorp – met papa’s huis op de hoek, het atelier in de tuin, Mira’s huis ernaast, dat van Yanne amper twee straten verder – werken drie zussen die het gewoon durven en doen: ze liepen rond met een handtassenidee en waagden het erop. Kinderen, kinderwensen, praktische bezwaren: de zussen laten het op zich afkomen.
Dan krijgen jullie telefoon van Xandres. Zagen jullie dat meteen zitten?
Yanne: “Dat was zo tof, want we waren nog niet online gegaan met onze webshop. We hadden wel al wat op internet gezet ...”
Mira: “Af en toe een teaserke, zo van: dit wordt het.”
Yanne: “En dan krijgen we telefoon, net de dag voor we online gingen. We waren zo blij: we hadden nog niet echt veel aan de buitenwereld getoond en toch stonden ze daar al voor een samenwerking. Yes!”
Hoe ging het verder?
Yanne: “Dat eerste gesprek was aftasten. Wat wordt er verwacht? Wij willen heel graag klein blijven. Als wij in de winkels van Xandres gaan liggen, moeten wij dan ineens zo veel exemplaren gaan maken? Het was een opluchting dat Xandres meteen achter het idee van een limited edition stond. Al onze tassen zijn genummerd: dat dat behouden blijft, die nummertjes erin, dat wilden we echt
(toont clutch 19 van de 25). Omdat we zo onze eigenheid kunnen behouden.”
En die Feryn-touch konden jullie ook in het ontwerp kwijt?
Yanne: “We hadden, op basis van de moodboards die Xandres ons bezorgde van de twee zomercollecties, enkele combinaties van leder en modellen gemaakt en trokken naar het hoofdkantoor, met onze favoriet bovenop, als eerste. De rest toonden we ook nog, om mogelijkheden te geven. Maar het was direct, van bij de eerste, bam erop: da’s goed.”
Mira: “Dat was eigenlijk niet onderhandelen, dat was gewoon bespreken.”
En dan konden jullie aan het werk.
Yanne: “We hebben ze alle 25 hier gestikt. Dat vinden we zelf ook heel belangrijk: het is dát wat we graag doen. Ontwerpen? Dat zou ik niet hele dagen kunnen doen. Het hoort erbij, maar het is leuker om iets van begin tot eind zelf te maken. Daarom steken we bij onze eigen tassen ook altijd fotootjes van hoe ze gemaakt zijn in ons atelier. Dat willen we echt delen met onze klanten.”
Is er een iemand die meer ontwerpt, iemand die stikt?
Mira: “Nee, dat doen we samen. Het is de eerste keer dat we in zo’n grote oplage gewerkt hebben, maar ja, hoe gaat dat? Ik kom hier toe en werk wat, of Yanne is eerst.”
Lize: “Yanne en Mira maken ze, ik heb daar geen tijd voor.”
Mira: “Jij zat in het buitenland.”
Lize: “Maar we hebben wel een vast chatsysteem ’s avonds om dingen te overleggen en foto’s door te sturen enzovoort.”
Yanne: “En je hebt wel mee beslist in het modelletje, de lederkes en die dingen.”
Jullie hebben dezelfde smaak.
Yanne: “Bwa ja, en toch verschillend.”
Lize: “Het is niet dat we zeggen: ja, een tas is volledig mijn smaak. Onze stijl is niet exact hetzelfde, maar we kunnen de smaak van de zussen heel goed appreciëren.”
Yanne: “En er ons in verplaatsen.”
Lize: “En dan vinden we een goed compromis.”
Wat is voor jullie een goede handtas?
Lize: “Het hangt ervan af voor welke gelegenheid. Voor mij moet ze vooral groot genoeg zijn. Ik wil er alles in kunnen smijten, maar iemand anders heeft misschien graag wat overzicht, met veel vakjes.”
Mira: “We zien hier veel mensen die een tas komen kiezen, en ik kan me altijd in hun eisen verplaatsen. Dat is niet per se wat ik zou kiezen, maar als zij zeggen: ‘Ik wil dat zakje en dat op die manier omdat ...’ Ja, ik kan daar inkomen, ook al is dat heel persoonlijk.”
Lize: “Net daarom laten we in onze eigen collectie de keuze, zowel qua formaat als kleur als hoeveel zakjes je wilt of welke rits, zulke dingen.”
Zijn jullie altijd al met handtassen bezig geweest, als kind al?
In koor: “Nee.”
(lachen)
Yanne: “Wel zijn we altijd met onze handen bezig geweest en met kleertjes maken, stikken, van oude sokken barbiekleertjes maken. Het draait meer om het maken dan om het feit dat we een handtas willen hebben.”
Mira: “Ik volgde samen met mama de opleiding schoenmaker. Dat heb ik altijd graag willen doen, maar we kwamen snel tot de conclusie dat het eigenlijk niet haalbaar was om er ooit iets mee te doen omdat je per maat, model, hakhoogte, ... je kunt het zo gek niet bedenken of je hebt er een andere leest voor nodig. Ondertussen was wel het gevoel voor leder geprikkeld. Door eens te gaan kijken in de andere lessen – ‘ah, ze maken hier tassen ook’ – zagen we: die tassen, da’s wel haalbaar, en dat kun je voor iedereen doen en je kunt er zo zot in gaan als je zelf wilt. De goesting was er direct. Dan hebben we dat met vier gevolgd. Met de vier vrouwen.”
Kwamen jullie al eens een handtas van jullie tegen op straat?
Yanne: “Goh, ze zijn zodanig beperkt in oplage ...
(en tegen de zussen:) En komen wij eigenlijk wel nog buiten?
(lachen) Die kans is, gezien ze ook over heel het land verspreid verkocht zijn, niet zo groot.”
Mira: “Een vriendin van ons ging wel eens met haar mama naar de apotheker en die mama zette haar tas van ons op de toonbank, en zegt die apotheker: ‘Moh, heb jij een echte Feryn?’”
Yanne: “Is ’t echt? Zalig! Schitterend.”
Nu de Xandres-clutches in de winkel liggen, is het tijd om aan een zomercollectie te beginnen?
Mira: “We willen niet echt denken in zomer- en wintercollecties.”
Yanne: “We hebben onze basismodelletjes, er kan wel eens een kleur veranderen of een modelletje bijkomen of weggaan, maar die blijft op zich. Daarnaast doen we dan de twee collecties Misty en Smaragd, en nu denken we stilletjesaan aan een meer zomerser reeks.”
Mira: “Het leuke aan met je zussen samenwerken is dat je niemand iets verschuldigd of verplicht bent. We doen het gewoon op het gevoel en hebben we een keer een seizoen geen inspiratie, dan geeft dat niet. En komen we eens midden het seizoen met iets uit: dat kan ook.”
Yanne: “We komen met iets als we denken dat het een goed moment is. Veel mama’s spreken ons nu aan: ‘Wanneer kunnen we eens komen kijken voor een sjakosj voor de communie van ons dochter?’”
Mira: “Ideaal moment dus om nu met een soort communiecollectie naar buiten te komen. September kan dat bijvoorbeeld zijn voor kinderboekentasjes.”
Hebben jullie plannen in die richting, om boekentassen te maken?
Mira (haalt er een half afgewerkt groen leren boekentasje bij met een autootje op): “Kijk, de boekentas in spe voor mijn zoontje die binnenkort start. Hij is zot van auto’s, daarmee. We hopen dat we de prototypes voor de zomer af hebben, want we moeten ze ook nog kunnen maken. Momenteel is er voor onze tassen een wachttijd. Pas op het moment dat het besteld is, maken we het.”
Yanne: “Het werk aan de tassen op zich valt mee, maar de bestellingen lopen goed, dus het duurt wel zes tot acht weken voor je ze hebt.”
Welke handtas gebruiken jullie zelf?
 |
| Misty backpack |
 |
| Fratino Large |
 |
| Panjo Medium |
Yanne: “De Panjo. Ik heb ze in twee formaten.”
Lize: “Ik gebruik het rugzakje van de Misty-collectie, ik vind de rugzakjes superhandig.”
Mira: “En ik gebruik de Fratino: met veel ruimte voor pampers en reservekleertjes.”
Wat zit er nog altijd in?
Yanne: “Brol.”
Lize: “Dat is de truc, hé: een heel sjieke handtas aan de buitenkant, maar doe de rits niet open.
(lachen) We zijn alle drie types van de meest chaotische sjakosjen.”
Mira: “Verschrikkelijk.”
Yanne: “Je kunt daar ook gewoon geen orde in houden, want dat staat dan op de grond en de kinderen komen er van alles uithalen en weer insteken, een zakdoek, tutjes.”
Lize: “Ja, jullie kunnen het al op de kinderen steken, ik nog niet.”
Jullie kindjes groeien op tussen de handtassen.
Yanne: “Pas op, het is niet evident om te doen, hoor. We moeten daar eerlijk in zijn. We vloeken dikwijls op de kinderen, dat we ze altijd hier hebben: ‘Ik zou ze graag in de opvang steken.’ Ze blijven altijd hier. De grote – nu ja, groot, de oudste is vier – zitten op school hier in de straat en komen ’s middags naar huis om te eten. Woensdagmiddag zijn ze hier, na vier uur. Hun leven speelt zich hier af. ’s Avonds eten we hier met onze gezinnen en onze papa samen boterhammetjes, en als we naar huis gaan rond zes uur, half zeven, dan is dat om thuis de pyjama aan te doen, een fles te drinken en te gaan slapen. Voor de kindjes is dat ook niet evident: ze hebben er overdag plots een mama bij die ook commentaar geeft op al wat ze doen, ze hebben er een reeks broers en zussen bij die eigenlijk hun broer en zus niet zijn, maar waar ze wel rekening mee moeten houden. Chapeau dus ook naar hen toe, want het is nu zo. We zijn hier fulltime, meer dan fulltime, maar dat is een halftijdse voor de handtassen, en de andere halftijdse zijn we mama. Pampers verversen, kindjes troosten. Maar het is wel super dat we ze bij ons kunnen houden, natuurlijk.”
Mira: “En dat we daar zelf ook effectief voor gekozen hebben. We hebben er geen seconde spijt van dat we ons beroep – Yanne is kleuterleidster, ik grafisch vormgeefster – niet uitoefenen.”
Yanne: “We zijn hier gewoon hele dagen onze hobby aan het doen. Dat op zich is al fantastisch, als je dat kunt. Plus, we zijn beste vriendinnen van elkaar. Dus je bent hele dagen je hobby aan het doen, mét je beste vriendinnen. Wie kan dat zeggen?”
De ‘Atelier Feryn voor Xandres’-clutch kost 195 euro en is verkrijgbaar in alle Xandres brand stores. www.xandres.com/inspiringwomen
'Ik ga Hello Kitty meenemen', zegt ze, 'dat is mijn lievelings.'
